uykusuzluğumla yaşarıyor gözlerim,
şiş, yaşlı, rimelli yalan sürme gözlerim,
inadımla yaşadığım aşk kadar ironik.
kokuya tapınan köpekler gibiyim...
ağlayan sırtımı dayadığım duvar buz gibi dümdüz.
sarılamıyorum...
bilakis mutluyum,
nedenim yok mutsuzluğa.
anneme sarılır gibi sarıldığımda hayata,
son soluk değecek boynuma.
küsüm doğuranıma,
beni çok sevdiği için.
sevmesin mi kimse beni,
inadım inat!
eksik kalıcak hayat.
hep tamamlanmaya adanmış.
2 yorum:
peki? mutluluga var mi nedenin...
yaşıyoruz ya bilal!
hergün yeniden doğuyoruz ya rüya aleminden hayata...bırakta mutlu olmaya yetsin değil mi?
Yorum Gönder