iki arada keanu ve Bring Me Constantine

zoraki oturtulduğum pc aşında izlediklerim
yaşıma kadar kfamı kurcalayan hayat sorguma
görsellik kattı, hemde en hoş görselim olan;
Keanu Reeves yine başrolde.
-bir de hatun var ama ben pek göremedim:)))-
eyvallah.

benim hislerimin tamamına yakına türkçeden ibaret olduğu için
anlatabileceklerim yalnızca benim dilimde.
oysa onlar kimbilir ne evrensel bir boyutla hazırlamış-ing.-
ve tabii keanu-aramızda:)- bana verdiği her mimikle anlattı aslında tüm hikayeyi.
evrensel dilde.-aşk:))-
neyse...

sürekli yaşanan gidip gelmeleri
zamansızlıklarımla yaşadığım aptal muhakemeyi
hayatın nidası dediğimde
garipseyen bakışlar altında
ağaçlara dokunma isteğime gem vurmadan
belki şizofrenik bir bünye içerisinde
bipolardan mı
benden mi bilemeden yaşadığım
yaşamımı,
içine edenleri
cavanar yok derken çocukluğunu reddedenleri,
70inde ışık açık uyuyanları
gelen geçen her günle yüzüme kazınan ömrümü
ömrümün izlerini
ömürlerin izlerini
yaprakları savururken keyifle
aralarındaki kimselerin-?- anılardan kaçışımı
başka evlerdeki başka ışıkların kimleri aydınlattığı empatisini
öbür dünyayı..
cehennem korkusuyla geçen sömestrlarımı
ettiğim duaları
kaybettiklerimi
dedemi, kardeşimi, dayımı, annaneminannesi arkadaşımı,
onlarla yapmadığım empatiyi
rüyalarımda içi boşalmış kuruyucu ejderhamı
korkularımı
korktuklarımı
çaktırmadıklarımı
kaçak aşklarımı
aşksızlıklarımı
lanetimi
nefretsizliğimi
sanırım artık izlediklerim etkisini yitirmeye başladı ve benim maniğim geldi.
sanırım btti.
i ile.