masalımsı.

bir masal var dilimde ama kimseye özel

fantastik olamamış,

ham erik tadında.

dilimdeki masalın karakterleri;

beyaz çılgın bir martı,

bir delikanlımsı,

bir kadınımsı...

masalda kadınımsının yüzü yokmuş-masal bu ya-

ama artık bu yüzsüzlük almış başını gitmiş..

bizim yüzsüz, yüzsüzlüğünden biçara uykusundan bile olmuş, derdini martılara anlatmış, martılar bile çıldırmış...

bir gece deli bir martı balkonuna bir mektup bırakmış. kadınımsı, o gece eline geçen isimsiz mektupla aydınlanan yüzünün sevdasına

yeni bir yola girmiş..

yol ki

.

yok

bir kırmızı deniz feneri yalnızca.

bambaşka bir krallıkta

hep mutlu ama bunu bilmeyen,

gülümseyip farkına varamayan,

çirkin mi çirkin bir kral yaşarmış.

masalda bu ya delikanlımsı kral ülkesinin saadeti karşılığında"yüzsüzlüğü" seçmiş.

yüzsüz olabilmek için rüyalarından olmuş ve bir daha hiç uyumamış.

***

masalda kadınımsıya gelen mektubun asıl yüzü yalnızca bir ışıkmış;

başka yüzü aydınlatan.

kadınımsı "neliğini" bilmek için aydınlanan yüze bir deli martı göndermiş.

martı evden çıkmış, uçmuş uçmuşş...

yüzsüzlüğü seçen delikanlımsı kralın balkonuna,

kadınımsının "neliğini" bulabilmesi için bir renk bırakmış.

delikanlımsı rengin adını bilirse

kadınımsı kadınlığını bilecekmiş...

belki de yüzünü...

uykusuz günlerden birinde
deli bir martı çığlığıyla bir mektup gelmiş.
mektupla bir yüz.
delikanlımsı kral,

martıya şaşırmış.

-oysa mevsim baharmış-

silkinmiş delikanlımsı kral, yüzyıllık yalnızlığını silkmiş;

deli martının taş binalar arasındaki acı çığlığından yerinden kalkmış.

-mektupla gelen yüze-

bir yüze aşık olmuş...
yüz ki
.
bin renk

yüzyıllar sonra..çekmece krallığından izin almış...

kadınımsının duru su sesinin rengine mukabil,

büyükyelkenli bir tekneye binmiş... az gitmiş uz gitmiş...

masallar diyarına gelmiş.

bir bakmış;

masalların mekanı,

masallar diyarını sular basmış.

hemde yılan balıklı...

meğer bizim kadınımsı yılanlar arasında sarmaş dolaş dolanır dururmuş...

-su saydam renkli-

kadınımsının duru sesi,

elinde delikanlımsı kralın "neliği..."

su soğukmuş kime ne, nasıl da tatlı şimdi.. derken

binalar arasında yaşattığı deli bir martı gelmiş...

"suya düşen yılana sarılır"

delikanlımsı kral anlamış.

büyünün anlamını...

suya girse yılan balığı..

kadınımsının ona seslenen kalbini susturup.

martının kanadında,

masallar diyarının seyrine dalan berduşlar mekanına varmış...

büyülü ağacın altında

ölüme panzehir zehri içip

yarı ölüp yarı yaşar

yakaza haldeyken;

66 yaşındaki yaşlı büyücü belirivermiş

etrafına bak, demiş;

"berduşların hepsi yakaza..

bu hayatta

ya yılan balığısın ya yakaza."

***

masalın sonunda

delikanlımsı kral delikanlı olmuş berduşlar mekanında.

bir yanı taş binalar arasındaki çekmece krallığına

selam götürmüş elinde altın tepsiyle.

kadınımsı,

kadın olmuş sarıldığı her yılanla.

bir yanı martının sırtında;

yüzünü bulmak için;

dolanırken masallar diyarını bilenlerde..

****

masaldan anladık ki;

yeşil ferahlıkmış,
mor romantizm
kırmızı daha özel...
beyaz sadelik.
ne çok rengi var masalın.
gökkuşağının altından geçerken asılı kalmış insan
gördüğü ağaçların bin türlü yeşili...
gökyüzünün maviyle beyaz arası geçişi
kiremitlerin kırmızısı..
binaların taş renkleri...
yolların gri rengi
demir parmaklıkların pası..
uçan martının deniz rengi.
yahu ne çok renk var demşi çıldırmış..
ne çok renk.

asılı kalmaktan martı olup kurtulmuş... ve hayat en yağmurlu günde gülümsemiş insana...
gür ve tok sesiyle.

masal bitti.

yakaza.

*yakaza: uyur uyanık hal

berduşlar mekanı: ortaköy sahil