cambaz.

karanlıkta kifayesiz kalınca dilin cambazlığı,
uykuya geçişte bi kalıyorsun kendine.
fazla söze ne hacet;
sakladığın kirlilerin en samimi kokusuyla
anlat kendini denize böğüre böğüre.

deniz hep en içten şeffaflığıyla
yediğin karpuz kapuğunun yeşiline ayan
kiminde şen dalga;
kiminde hüzün durgun.
deniz kiminde ben sana
kiminde komşudaki aşure.

anlattığın da karanlıksa ne ala..
aksinde yine aydınlık
yine cambazlık sana.