birikinti.

söyleyecek o kadar çok ki sözüm.
alışkanlıklarımı bi yana koyup
bugünümü diğerlerini ardında sürükleyen bigün olmaktan alıkoyma arzusu var bedenimde.
söylesem mi?
söylesem mi bana dair geride kalanları,
mide sancımı, ansız hışkırıklarımı.
söylesem mi sabah yolda gördüğüm yavrunun mendili kaç paraydı?
söylesem mi vapur görmeden kuru yürekle ölenlerin rüyalarını?
söylesem mi ki komple tikilerin aynasız yaşamalarını?
ne çare sözlere.
hepsi birkaç harften ibaret.
hepsi de yazı da var, söz de duyulmaz.

söylesem mi ki.

sustukça sıra bize mi gelir?
konuşursam sıraya mı girerim ki?

beklemek belki sırada kimler var,
bu sıra nereye uzar bakmak belki...
şimdilik.