sihirli küpüme
biraz aşk koydum biraz da kan kırkızı napolyon kirazı.
yeşil sarmaşıklarla dolandı ağzım,
ucu bucağı nereye gittiği belli olmayan.
bilinir ki kopmaz sanılan zincirlerin kopmasına,
hassas iki kelam etmek kafidir dosta.
sonra cam gibi gözlerle uçuşa geçen zihinde yolculuk başlar,
eskiye eskiye..
eski görmediklerini görür,
eski görmediklerine ağlar,
eski görmedikleri can yakar.
yeşil sarmaşıklar zihnini sararken
yitenlere ağlar gözlerim benden bağımsız.
sen belki rakı dolu bardağının yanında
demli çayını içerken
belimle kalçam ritme uymuş sallanır olurlar.
sihirli küpüme biraz aşk koydum,
yanında rakım ve demli çayım benim.
koyacak başka bir şey kalmamış gibi.
aşk koymuştum.
yoksa kim nasıl dinler ki bu şarkıları isimsiz, siluetsiz.
kimliksiz şarkıların tadı aynı olur mu sarmaşık dudaklarda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder